در سال‌های اخیر، و با گسترش فناوری‌، امیدها نیز برای حل مشکلات محیط زیستی و تغییرات آب و هوا به کمک هوش مصنوعی افزایش یافته‌است.

بهره‌وری انرژی

سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند استفاده از انرژی را کنترل و بهینه کنند، برای مثال، شبکه‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، تولید برق را برای تامین تقاضای مصرف‌کننده، نظارت و مدیریت می‌کنند که می‌تواند هزینه‌های انرژی را کاهش دهد و امکان استفاده کارآمدتر از آن را فراهم کند.

هوش مصنوعی همچنین می‌تواند به ساده‌سازی انرژی مورد استفاده در سیستم‌های تجاری و صنعتی بزرگ کمک کند، به عنوان مثال، غول فناوری گوگل از هوش مصنوعی برای کاهش انرژی مورد نیاز برای خنک کردن مراکز داده خود تا ۴۰ درصد استفاده کرد.

مدیریت پسماند

سیستم‌های مدیریت پسماند مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند با شناسایی مواد برای دسته‌بندی، کاهش میزان آلودگی و افزایش حجم بازیافت، به افزایش نرخ بازیافت کمک کنند و در نتیجه انباشتگی در مکان‌های دفن زباله را کاهش دهند.

بهبود کیفیت هوا

فناوری‌های شهر هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی به اجرای روان‌تر سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی کمک می‌کنند که می‌تواند ازدحام را کاهش دهد و در نتیجه آلاینده‌های خودرو  کاهش می‌یابد.

این امر می‌تواند کیفیت هوا را در شهرها بهبود ببخشد و هوش مصنوعی نیز قادر است به مقامات در شناسایی منابع آلودگی، پیش‌بینی کیفیت هوا و صدور هشدارهای هواشناسی کمک کند.

بهبود صنعت کشاورزی

در حال حاضر، ماشین‌های هوشمند، ربات‌ها و حسگرهای مجهز به هوش مصنوعی در کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند نظارت لحظه‌ای بر آب و هوا، شرایط خاک و نیازهای محصولات کشاورزی داشته باشند که منجر به استفاده بهتر از آب و اطمینان از دریافت محصولات شود.

این فناوری همچنین می‌تواند آفات را شناسایی کند و نیاز به سمپاشی را کاهش دهد. با بحرانی‌تر شدن تغییرات اقلیمی، این امید وجود دارد که هوش مصنوعی به کشاورزان کمک کند تا از کاهش محصول جلوگیری کنند و انعطاف پذیری آنها را نیز افزایش دهند.

پایش محیط زیست

سیستم‌های هوش مصنوعی قادر هستند سیل‌ها، آتش‌سوزی‌های جنگلی و سایر خطرات طبیعی را به سرعت و با دقت پیش‌بینی کنند. به عنوان مثال، گفته می‌شود که هوش مصنوعی می‌تواند تغییرات در کوه‌های یخ را ده‌هزار برابر سریع‌تر از انسان اندازه‌گیری کند.

جنبه‌های منفی

مسیر تحقق پتانسیل‌های هوش مصنوعی مملو از خطرات است، چرا که این فناوری چندین جنبه منفی نیز دارد، از جمله:

مصرف انرژی

هوش مصنوعی مقدار زیادی انرژی برای آموزش مدل‌های کامپیوتری مصرف می‌کند و مجموعه‌ای از داده‌ها را به آنها تغذیه می‌کند.

در این دوره، پردازشگرهای کلان داده ۲۴/۷ کار می‌کنند و وقتی از هوش مصنوعی درخواستی داشته باشیم، نیازمند قدرت پردازشی است که انرژی زیادی مصرف می‌کند.

براساس تخمین‌ها، مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی مانند ChatGPT در هر جستجو، ۱۰ برابر بیشتر از موتور جست‌وجوی سنتی گوگل انرژی مصرف می‌کنند و تنها بخش کوچکی از آن، توسط منابع انرژی تجدیدپذیر استفاده می‌شود.

در همین زمینه، آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند مصرف برق از مراکز داده، هوش مصنوعی و بخش ارزهای دیجیتال از ۴۶۰ تراوات به بیش از ۱۰۰۰ تراوات ساعت در سال ۲۰۲۶ دو برابر شود.

مصرف آب

آب مورد نیاز برای هوش مصنوعی قابل توجه است و مراکز داده حاوی سرورهای قدرتمند هوش مصنوعی گرمای زیادی تولید می‌کنند.

آب برای خنک سازی و برای حفظ دمای عملکرد سرورها ضروری است. همچنین، استخراج و ساخت مورد نیاز برای تولید دستگاه‌های هوش مصنوعی از آب استفاده می‌کند و در نهایت باعث آلودگی آب می‌شوند.

آسیب زیست محیطی گسترده‌تر

تأثیر زیست محیطی هوش مصنوعی فراتر از استفاده از انرژی است که استفاده از آن در تبلیغات آنلاین هدفمند باعث افزایش تقاضا برای کالاهای مادی می‌شود و این امر منجر به افزایش مصرف اقلام تولید انبوه می‌شود که باعث انتشار کربن و مصرف منابع طبیعی زمین می‌شود.