این الگوریتم که به دست محققان موسسه یولیش آلمان طراحی شده، با ساده‌سازی ارتباطات میان اجزای یک سیستم پیچیده، نظریه‌هایی در مورد عملکرد آن سیستم ارائه می‌دهد.

به عنوان مثال، در بررسی داده‌های اعداد دست‌نویس، این الگوریتم به این نتیجه رسید که گروه‌های پیکسل‌های روشن‌تر در شکل عدد دست‌نویس نقش دارند.

این نوآوری در حوزه‌ای به نام «فیزیک هوش مصنوعی» قرار می‌گیرد که در آن، الگوریتم‌های هوش مصنوعی به جای جعبه سیاه بودن، نظریات خود را به زبان قابل فهم برای انسان‌ها ترجمه می‌کنند.

به این ترتیب، نحوه تفکر الگوریتم برای محققان قابل درک است.

البته این رویکرد هنوز نیازمند منابع محاسباتی زیادی است، اما محققان معتقدند با بهینه‌سازی‌های بیشتر می‌توان آن را عملی‌تر کرد.

در مجموع، این پژوهش گامی مثبت در جهت شفاف‌سازی عملکرد الگوریتم‌های هوش مصنوعی و کاهش جنبه جعبه سیاه آن‌هاست.

محققان امیدوارند بتوانند با الهام از این رویکرد، الگوریتم‌هایی طراحی کنند که به شیوه‌ای انسانی‌تر بیندیشند و نظریه‌پردازی کنند.