در دنیای کنونی که ارتباطات شبکه‌ای در حال گسترش روزافزون هستند، دوران مدیریت پیام به شکل سنتی به سر آمده و طبیعتاً روابط‌عمومی‌ها نیز به عنوان یکی از عناصر اصلی مدیریت ارتباط باید روش‌های جدید مبتنی بر ارتباطات شبکه‌ای را جایگزین روش‌های سنتی نمایند.

پایگاه خبری هنر هشتم- در این میان مواردی همچون مدیریت شبکه‌ای، شناخت فضای شبکه‌ها و تهیه‌ی محتوای مناسب برای جذب مخاطب و برقراری ارتباط دوسویه در جهان شبکه‌ای از مهم‌ترین اهداف این نوع روابط‌عمومی است. روابط‌عمومی شبکه‌ای باید با استفاده از ویژگی‌هایی همچون مشارکت، صداقت و شفافیت جایگاه خود را در عصر جدید ارتباطات پیدا کرده و از طریق ارتباط دوسویه با مخاطبان پیام سازمان متبوع خود را به نحو مطلوب در اختیار افکار عمومی قرار دهد. در جهان شبکه‌ای مخاطبان قادر به انتخاب محتوا هستند و می‌توانند درباره هر محتوایی نظر خود را مستقیماً با افراد زیادی به اشتراک بگذارند به همین دلیل خلاقیت در ارائه پیام بسیار مهم است. یکی دیگر از امکاناتی که روابط‌عمومی شبکه‌ای به مدیران حوزه‌های ارتباطی می‌دهد، تقویت روابط درون سازمانی بین کارکنان است. تبدیل شدن نظام ارتباطی از مدل سنتی «از بالا به پایین» و بدون بازخورد به مدل جدید در دنیای شبکه‌ای و ارتباطات دوسویه و دریافت بازخورد موجب می‌شود عناصر دورن سازمانی دارای هویت جمعی شده و علاوه بر افزایش حس اعتماد و تعلق به سازمان، موجب پیشبرد اهداف اصلی آن سازمان شوند.

یکی از شاخص‌ترین تغییراتی که روابط‌عمومی شبکه‌ای در مدل ارتباط سنتی ایجاد می‌کند، تحول در ساختار سلسله مراتبی و متمرکز و از «بالا به پایین» در روابط درون سازمانی است. به این معنی که در سیستم جدید ارتباطی اعضای درون سازمان و کارمندان در رده‌های مختلف در همفکری‌ها و تصمیمات مشارکت می‌کنند و می‌توانند در خصوص موضوعات مختلف با ارائه ایده‌های خود در امور سازمان مشارکت داشته باشند. این موضوع کارمندان را از کارهای تکراری روزمره به سمت طرح ایده و پویایی سوق می‌دهد. در این حالت اعضای درون سازمان به دلیل احساس سهیم بودن در تصمیم‌گیری‌ها، نسبت به سازمان حس اعتماد بیشتری پیدا می‌کنند. یکی از پیامدهای این مشارکت، ایجاد انگیزه و تعهد در کارکنان برای ارتقای سطح دانش، مهارت و خلاقیت است که این موضوع نیز به نوبه‌ی خود موجب ارتقای سرمایه اجتماعی می‌شود. سرمایه اجتماعی خود خاصیتی زاینده و مولد دارد و موجب ایجاد ارزش می‌شود.
فراتر از این تاثیر، تحولی ست که در ارتباط شبکه‌ی ذی‌نفان سازمان ایجاد می‌شود. روابط‌عمومی شبکه‌ای از طریق ویژگی‌هایی نظیر ارتباط دوسویه، دریافت و تحلیل بازخورد مخاطبان، صداقت در ارتباط و شفافیت در عملکرد موجب افزایش مشارکت ذی‌نفعان سازمان در فعالیت‌ها می‌شود و در واقع هر یک از ذی‌نفعان می‌توانند مخاطبان شبکه خود را در این چرخه ارتباطی وارد نموده و موجب مشارکت تعداد بیشتری از ذی‌نفعان در فعالیت‌ها باشند.