طبق یافته‌های تحقیقی در مجارستان که مجله روان‌شناسی بی‌ام‌سی (BMC Psychology) منتشر کرده است، «دلبستگی به چهره‌های مشهور، پیوند مستقیمی با کسب نتیجه ضعیف‌تر در آزمون‌های شناختی دارد.»
این تحقیق با بررسی وضعیت هزار و ۷۶۳ فرد بزرگ‌سال انجام گرفته است. این افراد رشته‌کارهایی را، از جمله آزمون ۳۰ واژه‌ای سنجش اندوخته واژگانی و آزمون تعویض نماد اعداد، انجام دادند.

شرکت‌کنندگان در این بررسی همچنین پرسش‌نامه «مقیاس‌بندی نگرش به افراد مشهور» را پر کردند تا مشخص شود چقدر به چهره‌های شهیر دلبستگی دارند.

افراد در آن پرسش‌نامه به رشته‌ گزاره‌هایی فقط پاسخ ساده «آری» یا «نه» دادند.

از جمله گزاره‌های آن پرسش‌نامه ،عبارتند از:«اغلب احساس می‌کنم خیلی دوست دارم بدانم عادت‌های شخصی فرد مشهور مورد علاقه‌ام چیست»،«تمام فکر و ذکرم این است که از جزییات زندگی  فرد مشهور مورد علاقه‌ام سر درآورم» و«اگر بخت یاری کند و با فرد مشهور مورد علاقه‌ام ملاقات کنم و او از من بخواهد کار خلاف قانونی برایش انجام دهم، احتمالاً خواسته‌اش را برآورده می‌کنم.»

طبق نتیجه‌گیری این محققان، کسانی که در «مقیاس‌بندی نگرش به افراد مشهور» امتیاز بالاتری داشتند، دارای پایین‌ترین امتیاز در دو آزمون قابلیت شناختی بودند.

البته این محققان قبول دارند که نمی‌توان گفت شیفتگی به آداب و رفتار افراد مشهور علت، یا پیامد پایین بودن قابلیت‌های شناختی است.

محققان مذکور در مصاحبه با نشریه «سای‌پست» (Psy Post) گفتند: «برای آن که بتوانیم بگوییم سرمایه‌گذاری فکری در حفظ دلبستگی به اشخاص مشهور مورد علاقه به عملکرد فرد در کارهای محتاج توجه و سایر مهارت‌های شناختی لطمه می‌زند، به تحقیقات بیشتری در آینده نیاز است. تحقیق ما نشانگر آن نیست که شیفتگی عمیق به افراد شهیر مورد علاقه باعث کسب امتیاز کم‌تر در آزمون‌های شناختی می‌شود، اما نشانگر آن است که عقل حکم می‌کند با دقت، بر احساسات‌مان در قبال آن‌ها نظارت کنیم.»