خودروهای بدون آلایندگی در حال رواج یافتن هستند؛ وبسایت Green Cars گزارش کرده است که ۶٫۴ میلیون خودرو برقی و هیبریدی در سال ۲۰۲۱ فروخته شده‌اند. گزارش Cars.com نیز گویای آن است که در فاصله ۲۴ فوریه تا ۲۵ مارس ۲۰۲۲ جستجوی خودروهای برقی (EVها) جهشی ۱۷۳ درصدی به خود دیده است، و همچنین منابع خبری به وبسایت Electrek گفته‌اند که سفارش خودروهای تسلا در هفته دوم مارس امسال ۱۰۰ درصد افزایش یافته است.
آمارهای فوق طبیعتا پرسشی بزرگ را به ذهن متبادر می‌سازد: چرا خودروهای هیدروژنی از انقلاب تحرک سبز جا مانده‌اند؟ پاسخ این سوال نسبتاٌ ساده است و به موضوعات هزینه‌ها، تکنولوژی، امنیت و زیرساخت باز می‌گردد.

در حدود سال ۲۰۱۰، خودروهای هیدروژنی به عنوان ماشین‌هایی که می‌توانند دنیا را تغییر دهند دیده می‌شدند؛ آنها رقابت با همتاهای کاملا برقی‌شان را برای سلطه بر بازار آغاز کردند، ولی خودروهایی که از باتری لیتیومی استفاده می‌کنند به سرعت آنها را خلع سلاح کردند. برندهای عمده خودرویی مانند فولکس واگن، که امروز یک تولیدکننده جهانی EV است، تمام مدل‌های هیدروژنی را به تدریج از رده خارج کردند. چرا؟ پاسخ BMW این است که خودروهای هیدروژنی وقتی وارد خیابان‌ها می‌شوند قدرتشان نصف همتاهای تمام برقی‌شان است.

هزینه‌ها، خطرات، و زیرساخت

یک فاکتور اساسی در خرید خودروهای سبز قیمت آنها است، به ویژه اکنون در بحبوحه جنگ روسیه-اوکراین که بهای نفت بالا رفته است. ارزانترین خودروهای برقی ۳۰ هزار تا ۴۰ هزار دلار قیمت دارند، در حالی که گزینه‌های ارزانقیمت اندکی در خودروهای هیدروژنی وجود دارد و ارزانترین آنها خودروی هیدروژن‌سوز Mirai تویوتا است که ۵۰ هزار دلار قیمت دارد.

از سویی دیگر آمارها نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰ تنها در حدود ۲۷۵۰۰ خودروی هیدروژنی فروش رفته است که یک عامل آن نگرانی‌های کاربران از ایمنی آنها است. دو حادثه ایمنی برجسته‌ترین عوامل نگران‌کننده بوده‌اند: در سال ۲۰۱۹ در سانتا کلارای کالیفرنیا یک کارخانه هیدروژنی منفجر شد و تنها چند هفته بعد یک ایستگاه تجدید سوختگیری در نروژ دچار این حادثه شد.

میخ آخر بر تابوت تکنولوژی هیدروژنی را فقدان زیرساخت و ایستگاه‌های شارژ می‌زند. بنا بر گزارش وزارت انرژی آمریکا، در ژانویه ۲۰۱۸ تنها ۳۹ ایستگاه هیدروژن عمومی در ایالات متحده فعال بوده‌اند که تقربیا تمام آنها در کالیفرنیا بودند، این در حالیست که در سال ۲۰۲۱ حدود ۴۳ هزار ایستگاه شارژ خودروهای برقی در این کشور در دسترس بوده‌اند، که تقریباٌ ۱۲۰ هزار پورت شارژ در اختیار کاربران قرار می‌دادند. با این تفاصیل اگر اتفاق خاصی نیافتند خودروهای هیدروژنی نهایتاً میدان را به طور کامل به خودروهای برقی خواهند باخت.