در این مصوبه الزامات عمومی و اختصاصی اینترنت اشیاء و همچنین راهبری و نظارت این مصوبه ذکر شدهاست که بر اساس آن مرکز ملی فضای مجازی موظف است ظرف ۶ ماه، ضمن تقسیم کار و تعیین اولویتهای توسعه، گزارشی از اقدامات به عمل آمده در حوزه اینترنت اشیاء کشور را تهیه و به شواری عالی فضای مجازی ارایه کند.
در این مصوبه آمدهاست که گسترش کاربردهای فضای مجازی و پیشرفت فناوریهای مرتبط با این حوزه، مختصات فعلی فضای مجازی را متأثر از سه رکن نوظهور «کلان داده»، «هوشمندسازی» و «ارتباطات از نوع ماشینی» کرده است. فضای مجازی با مختصات جدید، علاوه بر انسان، اشیاء را نیز در دامنه کاربران خود قرار داده و امکان توسعه کاربردهای ارتباطی را که پیشتر صرفا در محدوده انتقال پیام میان فرستنده و گیرنده شناخته میشدند به کاربردهایی همچون مدیریت فرآیندها، نیازمندیها و ارتباطات انسانها از طریق به کارگیری هوشمندانه اشیاء، ارتقاء داده و دامنه اثر گذاری نافذتری را شامل شدهاست.
از اینرو شورای عالی فضای مجازی حفظ و تقویت حاکمیت پذیری فضای مجازی را ضروری دانسته و الزاماتی جهت ورود فناوریهای نوظهور مرتبط با این مفاهیم مصوب کردهاست.
الزامات حاکم بر اینترنت اشیاء در شبکه ملی اطلاعات
در ماده دوم این مصوبه که به الزامات عمومی اینترنت اشیاء اختصاص دارد، مقرر شده است که اصول و ارزشهای حاکم بر جامعه به ویژه حفظ جایگاه والای انسان و کرامت انسانی در توسعه ابعاد مختلف اینترنت اشیاء لحاظ شود. اینترنت اشیاء مبتنی بر ارتقاء شاخصهای کلان رفاه و عدالت اجتماعی، بهره وری و سیاستهای اقتصاد مقاومتی توسعه یابد، نیازمندیهای حقوقی با رویکرد تعریف اشیاء، تعیین نقش و جایگاه و همچنین تنظیم روابط آنها در تعامل با یکدیگر و انسان احصاء و تدوین شود.
همچنین توسعه و انتقال فناوری به کشور، برای کاربردهای شناخته شده بر اساس نیازهای اولویت دار مندرج در اسناد بالادستی، صورت پذیرد، تمام موجودیتهای زنجیره خدمات با رعایت حریم خصوصی کاربران و امنیت عمومی قابل شناسایی و احراز هویت باشند، آموزش، پژوهش و تربیت نیروی انسانی براساس نیازمندیهای اولویتدار کشور صورت گیرد و به علاوه اصول ایمنی کاربران در اتصال به شبکه اینترنت اشیاء، به منظور تضمین امنیت و سلامت فردی و عمومی از منظر سلامت جسمی و روانی، اقتصادی، امنیتی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی لحاظ شوند.
بخش مهمتر این مصوبه الزامات اختصاصی اینترنت اشیاء است که در ماده سوم بیان شدهاست:
«ورود اینترنت اشیاء با ملاحظه مخاطره برای زیر ساختهای حیاتی کشور صورت گیرد؛ زیست بوم اینترنت اشیاء صرفا بر بستر شبکه ملی اطلاعات با اعضای شناسنامه داره و با حضور بازیگران غیر دولتی به ویژه در لایههای تجمیع و پردازش داده» و «مدل تجاری فراگیر» تحقق یابد؛ بومیسازی نظاممند اجزای تشکیل دهنده زیست بوم اینترنت اشیاء با رعایت اولویتهای راهبردی و منافع ملی انجام شود؛ خدمات اینترنت اشیاء در محدودهای با امکان اعمال حاکمیت جمهوری اسلامی ایران میزبانی شوند؛ کلان دادههای تجمیع شده از کاربران به مثابه دارایی ملی تلقی و مشمول الزامات حمایت از دادهها خواهند بود.»/ دیجیتو