به گزارش پایگاه خبری روابط عمومی هنر هشتم :

ارتباطات اجتماعی و کیفیت آن، از جمله عواملی ست که برای سنجش توسعه یافتگی هر جامعه مورد توجه قرار می گیرد.

در این بین، مسئولیت وتعهد اجتماعی، به عنوان چارچوب ومحدوده اخلاقی مهمی تلقی می شود که وظایف فردی را مشخصا” برای تمامی اقشار و افراد تعریف می کند…

قابل ذکر است که تعریف مسئولیت اجتماعی در تمامی جوامع، همانند نبوده و در اکثرجوامع این مفهوم، الزام قانونی نداشته و بیشتر در حوزه اخلاق مطرح می باشد.

دکتر محمدرضا حقیقی گفت: پای بند بودن به الزام و اجبار پذیرش این مسئولیت، توسط تک تک افراد هر جامعه، نسبت مستقیم با  “سطح فرهنگی” آن جامعه دارد

مفهوم مسئولیت اجتماعی را می توان به مثابه “اهرم تعادل” بین آیتم های “توسعه اقتصادی” از بعد مادی و نیز  “رفاه جامعه و سامان یافتگی” آن دانست.

این تعهد، به منزله زیرساخت در حوزه های مختلف اجتماعی محسوب می شود که دربرگیرنده موارد و نکات گسترده و فراوانی است که تمام آنهاتاکید بر رفتارانسانی در همه زمینه هاست؛ از جمله در حوزه شهروندی.

این مدرس دانشگاه  متذکر شد: اگر شهروندان ، خود را ملزم به انجام تعهدات خود در توسعه فردی و نیز توسعه مدنی بداند،  قطعا” نسبت به وقایع و اتفاقات شهر، کشور و سرزمین خود احساس مسئولیت می کند که همانا معنای اصلی توسعه یافتگی چیزی غیر از این نخواهد بود

امروزه، از تفاوت‌های فاحش دنیای پسا کرونا و دنیای ماقبل آن، نوع پوشش است!! که شاید بتوان به صراحت  “زدن ماسک” را از ملزومات و البسه دنیای کرونایی دانست.

این استاد دانشگاه گفت: زمان آن است که تمامی افراد با علم به اینکه استفاده صحیح از ماسک ضرورتی ست برای بقا، نیز باید بپذیرند که این پوشش از حیطه اختیار گذشته و با یک دگردیسی، به الزام و اجباری اجتماعی و قانونی بدل گشته است.

پذیرش، آموزش، همدلی و رفتار منجر به تغییر نگرش( نگرش مثبت)، از ویژگی های زیربنایی توسعه یافتگی ست که در دنیای کنونی،  به واسطه عدم حرکت در این مسیر خطی، انگشت اشاره “عقب افتادگی”، را به سمت ما نشانه خواهد رفت

و حال آیا…

زمان آن فرا نرسیده است که به سادگی زدن یک ماسک کوچک، تعهد ومسئولیت اجتماعی بزرگ خود را به انجام رسانیم؟