به گزارش پایگاه خبری روابط عمومی هنر هشتم  مسعود بهمنی راد گفت: خشکسالی های اخیر در کنار گرمای هوا و افزایش تقاضا برای مصرف برق سبب شده است تا بار دیگر توسعه صنعت برق و ضرورت سرمایه گذاری در آن مورد توجه قرار گیرد. در سال های اخیر به دلیل عدم افزایش نرخ برق و به صرفه نبودن سرمایه گذاری در این بخش برای بخش خصوصی از تمام ظرفیت موجود برای توسعه استفاده نشده است.
این کارشناس ارشد بازار سرمایه گفت: عمده برق مورد استفاده در کشور از طریق نیروگاه های حرارتی (گازی) با راندمان ۳۰ درصدی تولید می شود در حالیکه با تبدیل نیروگاه های حرارتی به سیکل ترکیبی راندمان آنها تا ۵۰ درصد افزایش خواهد یافت. در این گونه نیروگاه ها، با استفاده از بویلر بازیاب، از حرارت موجود در گازهای خروجی از توربین‌های گاز، برای تولید بخار آب مورد نیاز در توربین‌های بخار استفاده می‌شود. اگر توربین گاز به صورت سیکل ترکیبی نباشد، گازهای خروجی آن، که می‌توانند تا ۶۰۰ درجه سانتیگراد دما داشته باشند، مستقیماً وارد هوا شده و انرژی باقی‌مانده در آن‌ها هدر می‌رود. در حالی که در نیروگاه سیکل ترکیبی، از این انرژی استفاده می‌شود و بویلر توربین بخار بدون نیاز به سوخت، بخار آب تولید می‌کند. بنابراین با استفاده از این روش، راندمان (بازده) سیکل افزایش می‌یابد.
تبدیل نیروگاه های حرارتی به سیکل ترکیبی در سالیان اخیر از اولویت های وزارت نیرو بوده و مشوق هایی نیز در این زمینه در نظر گرفته شده است. چیزی در حدود ۱۲ هزار مگاوات ساعت برق نیز از طریق نیروگاه های آبی کشور تولید می شود که خشکسالی های اخیر ظرفیت تولید این بخش را کاهش داده است.
در سالیان اخیر در کشور های همسایه توجه ویژه ای به انرژی خورشیدی برای تولید برق شده است. در کشوری مانند ترکیه نزدیک به ۲۰ درصد از برق تولیدی از طریق انرژی خورشید تولید می شود و ایران نیز می تواند از این الگو برای تولید برق استفاده نموده و از منابع تجدید پذیر بجای منابع گازی و آبی استفاده نماید.
نیاز سالیانه کشور به توسعه صنعت برق چیزی در حدود ۵ هزار مگاوات ساعت برآورد می شود که با افزایش مشترکین جدید و نیازهای صنعتی و کشاورزی می تواند افزایش هم داشته باشد. در کنار این مهم استفاده رمز ارز ها از برق تولیدی در سالیان آتی می تواند کسری تولید برق را افزایش دهد. در سال های اخیر به دلیل سرکوب قیمت ها در بازار انرژی عملا تمایلی از سوی بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در این صنعت مشاهده نمی شود. آزادسازی تدریجی قیمت ها، خرید برق تولیدی از انرژی های تجدیدپذیر با نرخ های ترجیهی (پرداخت سوبسید از سوی دولت)، جلوگیری از اتلاف انرژی تولیدی در شبکه توزیع برق (که تا ۱۰ درصد برق تولیدی برآورد می شود) و رفع موانع موجود برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در این صنعت می تواند کمبود های موجود در تولید برق را تا حدودی مرتفع نماید.