دانشمندان تراشه‌ای پر از کرم‌های ریز برای شناسایی سرطان ریه ساختند پایگاه خبری روابط عمومی هنر هشتم:// این کرم‌های ریز، که طولشان چیزی در حدود یک میلیمتر است، به بویی که سلول‌های سرطانی تولید می‌کنند جذب می‌شوند احتمالاً داستان‌هایی درباره سگ‌هایی که می‌توانند با بو کشیدن سرطان را در انسان تشخیص دهند شنیده‌اید، ولی کرم‌های […]

دانشمندان تراشه‌ای پر از کرم‌های ریز برای شناسایی سرطان ریه ساختند

پایگاه خبری روابط عمومی هنر هشتم://

این کرم‌های ریز، که طولشان چیزی در حدود یک میلیمتر است، به بویی که سلول‌های سرطانی تولید می‌کنند جذب می‌شوند

دانشمندان تراشه‌ای پر از کرم‌های ریز برای شناسایی سرطان ریه ساختند

احتمالاً داستان‌هایی درباره سگ‌هایی که می‌توانند با بو کشیدن سرطان را در انسان تشخیص دهند شنیده‌اید، ولی کرم‌های لوله‌ای چطور؟ این کرم‌های ریز، که طولشان چیزی در حدود یک میلیمتر است، به بویی که سلول‌های سرطانی تولید می‌کنند جذب می‌شوند، که الهامبخش خلق نوع منحصر به فردی از دستگاه‌های تشخیص سرطان ریه بوده است: یک چیپ پر از این موجودات کوچک.

به گزارش ایتنا و به نقل از اسلش‌گیر، اگرچه این ایده ترسناک به نظر می‌رسید ولی در تشخیص سلول‌های سرطانی ریه ۷۰% موثر تشخیص داده شد؛ چنین کشفی به طور بالقوه می‌تواند، بیش از آنچه قبلاً از طریق بیوپسی‌ها و تکنولوژی‌های تصویربرداری ممکن بود، راه را برای تشخیص زودهنگام این بیماری هموار کند. تشخیص زودهنگام نقشی کلیدی در بهبود احتمال بقای بیمار از سرطان دارد، و، برخلاف سگ‌ها، استفاده از یک چیپ پر از کرم‌ها که به عنوان یک دستگاه تشخیصی مورد استفاده قرار بگیرد برای نگهداری در یک آزمایشگاه به مراتب عملی‌تر است.

این دانشمندان، مستقر در بنیاد ملی تحقیقات کره مستقر بودند، نام این کار مفهومی‌شان را «کرم در چیپ» گذاشته و خاطرنشان کرده‌اند که شاید بتواند دقت این روش تشخیص سرطان را با استفاده از کرم‌های لوله‌ای که برای تشخیص سلول‌های سرطانی از طریق بو کشیدن «آموزش دیده‌اند» بهبود ببخشند.

دانشمندان تراشه‌ای پر از کرم‌های ریز برای شناسایی سرطان ریه ساختند

«کرم در چیپ» یک ایده مفهومی نسبتا ساده است: این دستگاه، که از یک الاستومر سیلیکونی ساخته شده، دارای یک اتاقک کوچک در مرکز خود با دو کانال است که به دو چاه منتهی می‌شوند، یک چاه در هر انتهای چیپ. کرم‌های کرم الگانس در اتاقک مرکزی قرار داده می‌شوند، در حالی که یک قطره از سلول‌های سالم ریه در یک چاه و یک قطره از سلول‌های سرطان ریه در چاه دیگر قرار داده می‌شود.

این کرم‌ها، که دارای خصوصیات حس بویایی قوی و میل به بوی تولید شده توسط سلول‌های سرطانی شناخته می‌شوند، وارد یکی از کانال‌ها که خودشان انتخاب کرده‌اند می‌شوند – که بیشترشان به سمت قطره‌ای می‌روند که حاوی سلول‌های سرطان ریه است. در ظرف تنها یک ساعت بیشتر کرم‌ها به سمت کشت سلول سرطانی رفتند و این محققان دریافتند که دستگاهشان نهایتاً حدود ۷۰% دقت در تشخیص نمونه سرطان ریه دارد.