این روش جدید که توسط شرکت فناوری ژاپنی Mitsubishi Electric Corporation ساخته شده، از نوع خاصی رزین استفاده می‌کند که در صورت قرار گرفتن در معرض پرتو فرابنفش خورشید (که در فضا وجود دارد)، به ماده جامد سفت و سختی تبدیل می‌شود.

به گزارش اسپیس، این شرکت تاکنون تنها نحوه عملکرد این فناوری را در شرایط شبیه‌سازی‌شدهٔ فضایی و در یک اتاق آزمایش به اثبات رسانده است. محققان میتسوبیشی یک بشقاب آنتن به پهنای ۱۶٫۵ سانتیمتر چاپ کردند که در آزمایش‌ها به خوبی آنتن ماهواره‌ای معمولی عمل می‌کرد.

گفتنی است حساسیت آنتن‌ها با اندازه آنها ارتباط مستقیم دارد. هر چه آنتن بزرگتر باشد، سیگنال را بهتر تشخیص داده و ارسال می‌کند. اما اندازه آن هنگام پرتاب به مدار یک معضل است؛ زیرا آنتن بزرگ فضای زیادی در پرتاب موشک اشغال می‌کند. آنتن‌ها همچنین باید محکم باشند تا از ارتعاشات در حین پرتاب جان سالم به در ببرند که البته باعث سنگین‌تر شدن آنها می‌شود و هر چه یک ماهواره سنگین‌تر باشد، پرتاب آن گران‌تر است.

اما قطعاتی که به صورت سه‌بعدی در فضا چاپ می‌شوند، می‌توانند بسیار سبک‌تر و نازک‌تر باشند، زیرا لازم نیست در برابر ارتعاشات پرتاب مقاومت کنند.

بنابراین، با چاپ سه‌بعدی آنتن‌ها بصورت مستقیم در فضا، اپراتورها نه تنها در هزینه‌های خود صرفه‌جویی می‌کنند (زیرا ماهواره‌های آنها سبک‌تر می‌شوند)، بلکه می‌توانند ماهواره‌های بسیار کوچک‌تر را با آنتن‌های بسیار بزرگ‌تر از آنتن‌های امروزی نصب کنند.

این شرکت در بیانیه‌ای اعلام کرده است که فناوری مذکور راه را برای «چاپ سه‌بعدی سازه‌های بسیار بزرگ در فضا» هموار می‌کند؛ سازه‌هایی که در پرتاب موشک به هیچ وجه نمی‌گنجند.

گفته می‌شود این رزین حساس به نور، در برابر حرارت نیز مقاوم است و می‌تواند در دمای ۴۰۰ درجه سانتیگراد همچنان باقی بماند. لازم به ذکر است که این دما از آنچه فضاپیماها در مدار اطراف زمین تجربه می‌کنند، بالاتر است.