چین به راه‌اندازی نیروگاه خورشیدی که به دور زمین می‌چرخد سرعت بخشیده است.

این ابرقدرت این فضاپیما را برای سال ۲۰۲۸ برنامه ریزی کرده است تا یک ماهواره آزمایشی که در مدار ۴۰۰ کیلومتری زمین می‌چرخد این طرح را محک بزند.

به گزارش ایتنا از ایندیپندنت، قرار است این ماهواره انرژی خورشیدی را به ریزموج یا لیزر تبدیل کند و سپس آن نیرو را به مکان‌های ثابتی روی زمین بتاباند.

با اینکه آزمایش اولیه صرفا به تولید ۱۰ کیلووات برق خواهد رسید – که نیاز انرژی چند خانه را برآورده می‌کند – اما ظاهرا این فناوری را می‌توان به میزان چشمگیری افزایش داد. نخستین فضاپیما قبل از ارسال به فضا روی زمین مونتاژ می‌شود، اما نسخه‌های آتی کاملا خارج از جو سرهم می‌شوند.

پروفسور دونگ شیوی از آزمایشگاه کلید ملی علم و فناوری در ریزموج فضایی تحت نظر آکادمی فناوری فضایی چین گفت: «اگر این آزمایش موفقیت‌آمیز باشد کمک موثری در جهت رسیدن به اهداف اوج کربن و کربن خنثی‌ است.»

انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۵ یک آرایه سلول خورشیدی تمام و کمال، با انتقال قدرت بالا تکمیل شود – که توان پرتودادن در فاصله بیش از ۳۶ هزار کیلومتری را دارد. چنانچه تولید طبق برنامه پیش برود، تا سال ۲۰۵۰ آرایه سلول خورشیدی پیچیده‌تری با ولتاژ بین ۱۰ تا ۲۰ کیلو ولت و توان دو گیگاوات مونتاژ خواهد شد.

این آرایه تقریبا همانند نیروگاه هسته‌‌ای روی زمین است، به این امید که هزینه‌های مونتاژ با اهداف تجاری به مرور زمان کاهش یابد.

اما پروفسور دونگ گفت که چالش‌های فناوری چنین فضاپیمایی بی‌سابقه خواهد بود. یک آنتن صدها یا هزاران متری لازم دارد که دربرابر تکان‌های بادهای خورشیدی، گرانش و رانشگرها مقاومت کند.

علاوه بر آن، خنک نگه داشتن اجزا، نفوذ در جو در هر آب‌وهوایی و محافظت از آن در برابر زباله‌های فضایی – که به‌دلیل افزایش پرتاب‌های فضایی با اهداف تجاری و تلاش‌های اندک دولت‌های جهانی برای محدود کردن ریزه‌هایی که فضای دور زمین را مسدود می‌کنند، نگرانی‌های خود را دارد – چالش‌های دیگری ایجاد می‌کند.

یکی از پژوهشگران مستقر در پکن، به نقل از ساوت چاینا مورنینگ پست (South China Morning Post) که از نویسندگان این بیانیه است، گفت درحالی که مزارع خورشیدی در فضا انرژی به‌مراتب کارآمدتری نسبت به زمین تولید می‌کنند، «چنین زیرساخت‌های عظیمی در فضا باعث ناراحتی بسیاری از کشورها می‌شود، به‌ویژه آن‌هایی که فناوری یا ظرفیت ساخت آن را ندارند.»

اگر لیزرهای قدرتمند به مثابه سلاح انرژی به کار گرفته شوند، باعث اختلال ارتباطاتی یا آسیب سخت‌افزاری می‌شوند – همان چیزی که دانشمندان دفاعی پیشنهاد داده بودند. به غیر از چین، دولت بریتانیا نیز با همکاری پیمانکاران دفاعی اروپایی و ارتش ایالات متحده آمریکا پیشنهادهای مشابهی را برای نیروگاه‌های خورشیدی درنظر دارند.

احتمال دارد این تلاش‌ها به ترتیب در سال‌های ۲۰۲۵ و ۲۰۳۵ شروع شود – که نبود قوانین بین‌المللی برای محافظت از کشورها دربرابر خطرهای این مسابقه تسلیحاتی انرژی موجب افزایش نگرانی‌ می‌شود.