بسیاری از ناشنوایان برای برقراری ارتباط موثر با دیگران از لبخوانی استفاده می کنند و این روزها با قرمز شدن وضعیت کرونا در بسیاری از استانهای کشور، مردم هر روز بیشتر از گذشته از ماسک استفاده می کنند و ناشنوایان نیز بیش از گذشته به برقراری ارتباط نیاز دارند.
به گزارش پایگاه خبری هنر هشتم و به نقل از ایرنا، طبق آمار بهزیستی حدود ۱۵۰ هزار نفر از ناشنوایان، نیمهشنوایان و کمشنوایان در کشور تحت پوشش بهزیستی هستند که در شرایط کنونی شیوع کرونا با مشکلات ارتباطی نیز روبرو هستند و بیم آن میرود که دچار انزوای اجتماعی شوند زیرا بسیاری از ناشنوایان برای برقراری ارتباط موثر با دیگران از لبخوانی استفاده می کنند و این روزها با قرمز شدن وضعیت کرونا در بسیاری از استانهای کشور، مردم هر روز بیشتر از گذشته از ماسک استفاده می کنند و ناشنوایان نیز بیش از گذشته به برقراری ارتباط نیاز دارند.
این احتمال وجود دارد که ناشنوایان در بیمارستان بستری شوند که آنگاه مشکلات آنان دو چندان می شود زیرا تجهیزات حفاظتی کادردرمانی بسیار بیشتر از مردم عادی است و اغلب نیز با زبان اشاره آشنایی ندارند.
ماسک های شفاف یا شیشه ای در این روزها راهحلی برای برقراری ارتباط ناشنوایان با افراد شنوا عنوان شده و در ایران نیز حتی کارگاه هایی برای تولید ماسک ویژه نابینایان با استفاده از طلق شفاف، فعالیت خود را آغاز کردهاند اما اینکه وضعیت و کیفیت این ماسکها چگونه است را یکی از فعالان حوزه ناشنوایی در ایران در گفت وگو با خبرنگار ایرنا توضیح داده است.
جمع شدن بخار در ماسکهای شیشهای ایرانی
سمیرا بهرامی، مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران میگوید: ناشنوایان در کنار به کارگرفتن زبان اشاره، از لبخوانی هم برای برقراری ارتباط، استفاده میکنند. ماسک زدن امکان برقراری ارتباط را برای ناشنوایان ناممکن می کند و کم شنوایان و نیمه شنوایان نیز ممکن است صدا را از زیر ماسک خیلی ضعیف دریافت کنند یا اینکه سمعک آنها خراب باشد و متوجه صحبت های طرف مقابل نشوند.
بهرامی با اشاره به امتیاز ماسکهای شیشه ای ویژه ناشنوایان می افزاید: تعدادی از این ماسک های شیشه ای به بازار آمد و من به عنوان مترجم زبان اشاره از این ماسک های شیشه ای استفاده کردم اما متاسفانه زیر این ماسکها، بخار جمع می شد و شخصا نتوانستم از این ماسکها استفاده کنم.
وی ادامه میدهد: تعدادی ماسک های دیگر نیز از آمریکا یا کانادا آمده است که کلا شیشه ای است و بخار جمع نمی کند و ناشنوایان راحت می توانند آن را استفاده کنند، اما متاسفانه تا الان که به دست ما نرسیده است. نمیدانم این ماسکها وارد ایران شده یا نه اما اگر وارد شده باشد، صد در صد بسیار گران است و مورد استفاده آن به ویژه برای مترجم های زبان اشاره است که می خواهند به ناشنوا خدمات بدهند.
مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران میگوید: همچنین پزشکان و پرستاران در مراکز پزشکی هنگامیکه فرد ناشنوا آنجا بیاید، باید ماسک شیشه ای داشته باشند تا ناشنوایان متوجه لبخوانی آنها شوند.
بهرامی از مسئولان سازمان بهزیستی خواست تا نسبت به تامین اینگونه ماسک ها برای ناشنوایان اقدام کنند و می افزاید: شنیده ایم که هزینه این ماسک ها خیلی زیاد است و هرکسی نمی تواند از آن استفاده کند. وضعیت معیشتی اغلب ناشنوایان نیز طوری نیست که بتوانند این ماسک های گران را تهیه کنند.