مدیرکل جدید دفتر سازمانهای تخصصی، روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان دامپزشکی کشور گفت: اگر سابقه و ذهنیت جایگاه و فعالیت‌های دامپزشکی در ۲۵ سال گذشته را داشته باشید و آن را با الان مقایسه کنید، خواهید فهمید که چه اقدامات خوبی انجام شده است.
به گزارش پایگاه خبری هنر هشتم، به نقل از حکیم مهر، مدیرکل جدید دفتر سازمانهای تخصصی، روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان دامپزشکی کشور معتقد است که مجامع بین‌المللی، سازمان دامپزشکی را به رسمیت می‌شناسند و به همین دلیل یکی از مهمترین اهداف و اولویت‌های کاری دفتر، بحث توسعه روابط و ارتباطات با دامپزشکی کشورهای دیگر است تا بتوانیم زمینه‌های مساعدی را برای صادرات محصولات فراهم کنیم.
«دکتر رحمان میرزایی» می‌گوید: «من این را قبول ندارم که در حال حاضر در جامعه، شناختی از دامپزشکی نیست. قطعا همین الان اگر در خیابان سؤال کنید، خیلی از کسانی که به شکل روزمره خرید انجام می‌دهند، یکی از مهمترین المان‌هایی که به آن توجه می‌کنند، همین تاریخ مصرف، نوع و شکل بسته‌بندی است.»
آقای دکتر، کمی به گذشته برگردیم. چه مسیری را تا امروز طی کرده‌اید؟
بعد از فارغ‌التحصیلی در رشته دامپزشکی، در سال ۷۸ دوره طرح نیروی انسانی را در اداره کل دامپزشکی استان تهران آغاز و مدت کوتاهی کارشناس شبکه دامپزشکی تهران بودم. بعد از ۴ ماه معاون فنی شبکه دامپزشکی شهر تهران شده و محل خدمتم به اداره کل تغییر پیدا کرد و به مدت یک سال مسئول مبارزه با بیماری‌های واگیر استان تهران شدم. بر اساس نوع کار در آن زمان و اعتقاد مدیر کل وقت، به‌عنوان رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان شهریار و رباط کریم انتخاب شدم. آن زمان دامپزشکی ۴ شهرستان رباط کریم، شهریار، ملارد و شهرقدس که الان از هم جدا شدند، از یک مرکز مدیریت می‌شد که در شهرستان شهریار مستقر بود.
با تغییراتی که در سازمان دامپزشکی اتفاق افتاد، اواسط سال ۸۴ بنده به صورت همزمان مسئول دامپزشکی شهریار و مسئول حوزه ریاست سازمان به‌عنوان مدیر امور استان‌ها بودم، اما در واقعیت کلیه کارهای داخلی حوزه را به بنده محول کرده بودند؛ به نحوی که صبح‌ها در شهریار و بعدازظهرها تا آخر وقت در حوزه ریاست سازمان بودم.
اواسط اسفند سال ۸۴ و بعد از اینکه جانشین من مشخص شد، در حوزه ریاست سازمان مستقر شدم و مسئولیت پیگیری امور استان‌ها و هماهنگی امور مجلس را بر عهده گرفتم. همچنین برخی ستادهای داخل سازمانی مثل کمیته‌های انتصابات بود که این بحث‌ها را پیگیری می‌کردند.
بعد از سال ۸۶ ماموریت من در سازمان تمام شد و دوباره به استان برگشتم و مسئولیت‌های مختلفی مثل مسئولیت اداره مبارزه با بیماری‌های دامی را به مدت ۳ سال و مسئولیت مبارزه با بیماری‌های طیور را در حدود ۴ سال داشتم. همچنین به مدت ۴ سال رئیس شبکه دامپزشکی شهر تهران بودم.
در ادامه و حدود یک و سال و نیم پیش دوباره در قالب ماموریت به دفتر بازرسی و رسیدگی به شکایات سازمان منتقل شدم. ۴ ماه پیش نیز به‌عنوان معاون دفتر سازمانهای تخصصی، امور بین‌الملل و روابط عمومی انتخاب شدم که از دو هفته پیش هم مسئولیت دفتر را به بنده محول کردند.
سال‌های زیادی را در بخش دولتی فعالیت کردید. هیچ‌وقت علاقه‌ای به فعالیت در بخش خصوصی نداشتید؟
زمانی که تحصیلات من تمام شد، گذراندن طرح نیروی انسانی تقریبا حالت اجباری داشت و به این شکل نبود که شما بتوانید به راحتی پایان طرح بگیرید و در بخش خصوصی فعال باشید. من هم آن زمان یکی از جاهایی که علاقه داشتم بروم، موسسه رازی بود. در نهایت و اواسط طرح نیروی انسانی، دوستان سازمان دامپزشکی پیشنهاد دادند که در خود اداره کل مشغول شوم. این همان شد که دیگر فعالیت در بخش دولتی را ادامه دادم.
مهمترین چالش‌هایی که در دفتر سازمانهای تخصصی و امور بین‌الملل و روابط عمومی وجود دارد، چه مسائلی هستند؟
با شرایط خاصی که الان در کشور حکمفرماست، مهمترین مباحث پیش‌روی ما، بحث توسعه صادرات و ارتباطاتی است که در حوزه دامپزشکی وجود دارد. منظور من بیشتر بحث صادرات محصولات مرتبط با حوزه دامپزشکی است.
سازمان دامپزشکی در دنیا جایگاه ویژه و خاصی دارد و تمامی گواهی‌های بهداشتی محصولات غذایی به آن مربوط است. این مساله حتی در مورد محصولات فراوری شده که مباحث نظارتی آن به شکل مستقیم در اختیار ما نیست و سازمانهای همکار ما مثل سازمان غذا و دارو متولی آن هستند، وجود دارد. با این حال مجامع بین‌المللی یا کشورهای دیگر، سازمان دامپزشکی را به رسمیت می‌شناسند و به همین دلیل یکی از مهمترین اهداف و اولویت‌های کاری ما بحث توسعه روابط و ارتباطات با دامپزشکی کشورهای دیگر است و اینکه بتوانیم زمینه‌های مساعدی را برای صادرات محصولاتی که به نوعی در ایران تولید می‌شوند و بازرگان‌های ما تمایل به صادرات آن دارند یا بالعکس کالاهایی که کشورهای دیگر به دنبال خرید آنها از ایران هستند، فراهم کنیم.
بحث مهم دیگر واردات محصولات مورد نیاز کشور است. در مقوله اقلام پروتئینی ما بیشتر به دنبال رعایت کیفیت‌ها، اصول فنی و استانداردهای سازمان دامپزشکی هستیم. دفتر ما بر اساس چارچوب‌های تعریف شده، برنامه‌های فراهم‌سازی شرایط واردات با رعایت پروتکل‌های بهداشتی تعیین شده سازمان دامپزشکی را اجرایی می‌کند.
در مقوله روابط عمومی هم که به نوعی به داخل کشور برمی‌گردد، بیشترین هدف ما اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی فعالیت‌های سازمان دامپزشکی هست. این فعالیت‌ها را صرفاً به فعالیت‌های سیستم دولتی منحصر نمی‌کنیم و با سازمانهای همکار مثل نظام دامپزشکی یا همکارانی که در بخش‌های خصوصی دامپزشکی فعالیت می‌کنند، به نوعی در ارتباط مستقیم هستیم و سعی می‌کنیم که تعامل سازنده داشته باشیم و از پتانسیل‌هایی که در اختیار یکدیگر است، استفاده کنیم تا صنف دامپزشکی را بهتر معرفی کنیم. همچنین هشدارهای لازم را در خصوص بیماری‌هایی که نیاز به اطلاع‌رسانی سریع در جامعه دارد، ارائه کنیم؛ چه در مورد بیماری‌هایی که حالت زئونوز دارد یا بیماری‌هایی که با بخش‌های اقتصادی تولید و پرورش و قشر دامدار و کشاورز و پرورش دهندگان ما ارتباط مستقیم دارد. تلاش ما این است که این اطلاعات سریعاً در اختیار مجموعه‌های خودمان در استان‌ها و شهرستان‌ها قرار گیرد و همچنین به نوعی اطلاع‌رسانی عمومی شود.
نیروهای دامپزشک به‌عنوان سربازان گمنام عرصه سلامت شناخته می‌شوند. چرا باید گمنام باشند؟ نقش روابط عمومی در اینجا چیست؟
من این را قبول ندارم که در حال حاضر در جامعه، شناختی از دامپزشکی نیست. قطعاً همین الان اگر در خیابان سوال کنید، خیلی از کسانی که به شکل روزمره خرید انجام می‌دهند، به فرض مثال، شخصی می‌خواهد مرغ یا گوشت بخرد، یکی از مهمترین المان‌هایی که به آن توجه می‌کنند، همین تاریخ مصرف، نوع و شکل بسته‌بندی است. یا توجه آنها به مرکزی است که این گوشت در آنجا استحصال و بسته‌بندی شده یا مهر کشتارگاه بر روی لاشه باشد یا نباشد. قطعاً همه اینها نتیجه تلاش‌های همکاران ما چه در روابط عمومی و چه همکاران ما در بخش خصوصی که در ارتباط مستقیم با قشر جامعه هستند، بوده است.
بحث دامپزشکی خیلی وسیع و گسترده است و صرف فرآورده‌های خام دامی نیست. این طیف شامل پرورش، مزارع، تولید داروها، واکسن‌ها یا مواد بیولوژیک یا در بحث حیوانات کوچک است که همه اینها از طریق فعالیت همکاران ما در بخش دولتی به خصوص در روابط عمومی انجام و در جامعه منتشر می‌شود. اگر سابقه و ذهنیت جایگاه و فعالیت‌های دامپزشکی در ۲۵ سال گذشته را داشته باشید و آن را با الان مقایسه کنید، خواهید فهمید که چه اقدامات خوبی انجام شده است.
اما هنوز هم بیشتر مردم احساس می‌کنند که این خدمات از سوی وزارت بهداشت انجام گرفته و کمتر به دامپزشکی فکر می‌کنند. منظور من یک خلاء اطلاع‌رسانی در این خصوص بود.
البته ما باید تلاش خود را بیشتر و اطلاع‌رسانی‌ها را افزایش دهیم که این مهم در راستای فعالیت‌های خود ما و جزء سیاست‌ها و اولویت‌های ماست. ما در حال حاضر فیلم‌ها و تیزرهای تبلیغاتی در گروه روابط عمومی با عناوین مختلف تهیه می‌کنیم که از صدا و سیما یا از کانال‌هایی که روی صفحات مجازی هست، پخش می‌شود. قطعا نمی‌توان گفت که همه فعالیت‌های ما به شکل صد در صد درجامعه اتفاق افتاده و همه را تحت پوشش بردیم. باید تلاش بیشتری کنیم و کارها را توسعه دهیم و بتوانیم درصد بیشتری از جامعه را از فعالیت‌های دامپزشکی مطلع کنیم.
