به گزارش پایگاه خبری هنرهشتم و به نقل از شارا، یادداشتی از فرشید نادریان، فعال حوزه رسانه، ارتباطات و از مدیران روابط عمومی کشور:

بدون تردید با نگاهی جستجوگر بر آنچه در رسانه های امروز کشور جاری ست در می بابیم چهره افشاگرایانه این حوزه بیش از همیشه جلوگر شده است و این ظرفیت جذاب اما پر چالش اکثریت رسانه ها را آگاهانه یا که از روی کنش های هیجان محور آن به این سمت سوق داده و سعی در حضوری پر رنگ در این امر داشته تا مخاطبان خود را بیش از پیش مجذوب نمایند.

افشاگری به خودی خود در نگاه نخست می تواند جذاب و مخاطب پسند باشد اما مهمتر از آن اینکه این امر با چه هدف و نیتی عنوان می شود و آیا رسانه در پی اصلاح و برون رفت جامعه از یک دغدغه نامبارک به این مقوله پرداخته و یا تنها به جهت هیجانات لحظه ای و بی پشتوانه به این سمت و سو گرایش پیدا کرده است!؟!

پر واضح است که با یک بررسی اجمالی خواهیم دریافت که افشاگری امروزه رسانه ها چندان از روی اصول و محوریت اصلاح گرایانه نشأت نمی گیرد و بیشتر رنگ و بوی ایجاد هیجانات زودگذر و عامه پسند را بخود گرفته و نتیجتاً هیچ بهره ساختار ساز و یا سودمندی را برای جامعه چه به جهت فکری و چه بلحاظ رفع ناهنجاری ها اجتماعی،عاید نخواهد شد.

این گونه افشاگری ها در بعد ظاهری بسیار فریبنده و البته مخاطب ساز خواهد بود اما به مرور مخاطب گریزی و به شکلی جامعه ستیز خواهد شد ،زیرا با تداوم این دست اقدامات رسانه ای مخاطب که خود چالش های بسیار زندگی را دغدغه دارد ،به سادگی در می یابد که در برابر افشاگری ها هیچ گونه مواجهی ای و یا اصلاحی صورت نگرفته و تداوم این امر انگیزه سوزی در جامعه را نصیب خواهد نمود.

غالباً با حضور در میان عامه مردم براحتی درک خواهیم کرد که جامعه دیگر چندان به این افشاگرهای واکنش مثبتی نشان نداده و حتی سعی در دوری از استماع آن ها دارند زیرا در افکار ایشان ایجاد دغدغه ی خواهد کرد که توجیه آن و سپس چگونگی رفعش خود بر سنگینی دغدغه مندی شان خواهد افزود.

پس رسانه می بایست از افشاگرایی بی دغدغه به سمت افشاگری اصلاح گرایانه در جامعه روی آورده و گاهاً سودمندی فردی و سیستمی را رجحان ندانسته و اگر قرار بر افشاگری در جامعه از سمت ایشان ست،بایستی با رویکردی مناسب از باب یک افشاگری سودمند برای جامعه گام بردارشته تا اثر بخشی و بازدهی آن بیش از پیش هویدا شده و رسانه نقش بی بدیلی را در این راستا و البته در این وانفسای دغدغه مندی جامعه ایفا نماید که تا با محقق شدن این امر هم از بعد مجذوب نمودن مخاطبان خویش برخوردار گردد و هم از کاهش و یا به نوعی پیشگیری از مشوش شدن اذهان ایشان حرکتی مطلوب صورت پذیرفته باشد.