به گزارش پایگاه خبری هنر هشتم؛ مهدی محسنیان راد، استاد ارتباطات در همشهری نوشت:

در جوامع پیشرفته شنیدن صدای مردم پیشینه زیادی دارد. علت اینکه ما در ایران نمی‌توانیم صدای مردم را بشنویم این است که شرایط و امکانات کار فراهم نیست. بخشی از این شرایط آزادی مطبوعات و رسانه‌ها، عدم‌انحصار دولتی بودن رادیو و تلویزیون و عدم‌خودسانسوری در میان روزنامه‌نگاران به‌خصوص روزنامه‌نگاران متخصصی است که بلد باشند جامعه را دیده بانی کنند. در همه جمهوری‌های پیشرو دنیا صدای مردم از طریق واسطه‌ای به نام روزنامه‌نگاران در رسانه‌ها منعکس می‌شود.

شرط دیگر، وجود احزاب است. احزاب هستند که مانیفست‌های مشخصی دارند و با گرایش مردم به این احزاب به نوعی صدای مردم به قدرت حاکمه می‌رسد و زمانی که یک حزب اکثریت را به‌دست می‌گیرد لازم نیست اعلام کند که نظرش چیست چرا که از قبل نظرش در حزب مشخص شده است. اما مشکلی که ما در کشورمان داریم این است که نه مطبوعات آزاد و متخصص داریم و نه یک نظام حزبی درست و قوی. اکنون در کشور ما جناح‌های مختلفی وجود دارند که می‌خواهند ادای احزاب رادر بیاورند درحالی‌که مطلقا نه ساختار حزب را دارند و نه کارکرد آن را. در کشوری که تعداد روزنامه‌های مستقل آن کم است و رادیو و تلویزیون هم کاملا دولتی است صدای مردم به گوش دولت نمی‌رسد و اینکه تنها اعلام شود مردم حرف‌هایشان را بزنند و دولت آن را می‌شنود جوابگو نبوده و مکانیسم‌اش موجود نیست.

زمانی که سیستم دولتی باز باشد یک خبرنگار متخصص و تحصیلکرده می‌تواند از زوایای پنهان حکومت اطلاع کسب کرده و آن را برای مردم منتشر کند و لازم به اطلاع‌رسانی از طرف دولت نیست چرا که اطلاعات همانند یک موجود زنده است و در جامعه جریان پیدا می‌کند. در کشور ما دولت‌ها بودجه را مشخص کرده و آن را به مجلس ارائه می‌کنند و خودشان هم از بودجه پیشنهادی دفاع می‌کنند بعد به مردم می‌گویند حرف‌هایتان را با ما در میان بگذارید.

ما باید به این سمت حرکت کنیم که سیستم اطلاع‌گیری و انتشار اطلاعات را در ایران از این وضعیت خارج کنیم. جریان آزاد اطلاعات هم‌اکنون در کشور ما معنی نمی‌دهد، تا زمانی که روزنامه‌ها و رسانه‌ها از وضعیت موجود خارج نشوند کاری از پیش نمی‌رود و باید شرایطی وجود داشته باشد که هیچ‌کس نتواند فراتر از قانون، رسانه‌ها را توقیف و تعطیل و خبرنگار را محدود کند. تا زمانی که نظام کشور حزبی نشود با شعارهای جریان آزاد اطلاعات نمی‌توانیم راه به جایی ببریم چراکه یکی از نیازهای اصلی کشور برای اینکه صدای مردم شنیده شود جریان آزاد اطلاعات به‌معنای واقعی کلمه است.