پایگاه خبری هنر هشتم -مایکل شادسون- محیط رسانه‌ای جدید امکانات ویژه‌سازی را در حد وسیعی فراهم می‌کند و روزی خواهد رسید که محصولات خبری را با اهداف خاص خود طراحی کند. آیا این گونه خصوصی‌سازی افراطی خطرناک خواهد بود یا برعکس محلی را برای ارائه آراء جهانی یا ملی به وجود خواهد آورد و شرایطی را ایجاد خواهد کرد که در آن شهروندان با یکدیگر سخن بگویند؟
درست‌ترین تصور این است که هیچ کدام از این دیدگاه‌ها عملی نخواهد شد. فناوری جدید خصوصی‌سازی افراطی را به وجود نخواهد آورد زیرا تا اندازه‌ای، ما این شرایط را از قبل نیز داشته‌ایم، رابرت پوتنام (Robert Putnam) معتقد است که در سال‌های گذشته مشارکت اجتماعی به دلیل حبس شدن ما در اتاق‌های نشیمن توسط تلویزیون رو به کاهش بوده است (پوتنام ۱۹۹۶). منتقد فرهنگی انگلیس رایموند ویلیام (Raymand Williams) عصر مدرن را عصر خصوصی‌سازی متغیری می‌داند که در آن، مرکز زندگی روزمره هر چه بیشتر به سمت خانواده هسته‌ای یا فرد کشیده می‌شود که از همسایگی و اجتماع فیزیکی به دور است.
این روش زندگی تحرک فرد (به ویژه از طریق اتومبیل) را در بر می‌گیرد و قدرت حرکت گسترده‌ای را ایجاد می‌کند که به مردم امکان می‌دهد در کمان‌های عریضی حرکت کنند و اهداف خصوصی خود را آزادانه دنبال کنند. خدمات جالب و تماس‌های اجتماعی‌ای که آغازگر آن‌ها رایانه‌های خانگی است مطمئناً می‌توانند این روند را که از قبل نیز وجود داشته است سرعت ببخشند.
آیا ارتباطات رایانه‌ای می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد و ما را از وضعیت خصوصی‌سازی متغیر به ارتباط اجتماعی غیر متغیر پرتاب کند؟ از یک جهت این ادعای پیام‌آوران اینترنت است که معتقدند اجتماعات حقیقی (genuine communities) از جو (ethers) به وجود می‌آید. اما فناوری‌هایی که ما را بیش از پیش در چهار دیوار خانه‌مان محبوس کرده‌اند در بهترین وضعیت می‌توانند نتایج متفاوتی برای مکان‌های عمومی، خدمات عمومی و ارتباطات چهره به چهره داشته باشند.
در تاریخ روزنامه‌نگاری امریکا هیچ یک از روزنامه‌هایی که متعلق به گروه نسبتاً کوچکی از مردم با طرز تفکر مشابه و علائق و ویژگی‌های مشترک باشد، به اندازه روزنامه «انجمن» سنگین و وزین نبود. حتی امروز نیز در حدود ۱۰۰۰۰۰ خبرنامه در این کشور وجود دارد (که تقریباً به هر ۱۵۰۰ نفر یک عدد تعلق می‌گیرد). این خبرنامه‌ها به تقویت اجتماعات و ایجاد آن‌ها کمک می‌کنند ولی خودشان از اجتماعات نیستند.
- نویسنده : مایکل شادسون
