بر این اساس، در این نوشتار بر آن هستیم تا توصیه های اساسی را تحت عنوان ده فرمان برای ارتباط مؤثر با رسانه ها در مواقع بحرانی مشخص کنیم. این ده نکته بسیار مهم باید همیشه مورد نظر مدیران مؤسسات و صنایع قرار گیرد. زیرا سردبیران و خبرنگاران رسانه های گروهی به هر گونه موارد اضطراری عادت دارند، به طوری که خبرنگار ان روزانه با چندین مورد از این موارد آشنایی پیدا می کنند:

۱٫ از قبل برای موسسه خود یک صفحه برنامه درباره گفت و گو با رسانه های گروهی آماده کنید. چگونگی رفتار خود را در ساعات اول مورد اضطراری در این برنامه به طور کوتاه بنویسید. از نکات نامبرده در برنامه خود استفاده کنید تا راهبرد خود را بهتر تکمیل کنید. بعد از تکمیل برنامه، آن را با اطرافیان خود در میان بگذارید تا آن ها نیز از مقررات سازمان در این مورد با اطلاع باشند.

۲٫ یک نفر را به عنوان پاسخگوی سازمان انتخاب کرده و در صورت لزوم برای آن سخنگویی نیز آماده داشته باشید. در موارد اضطراری فقط و فقط از سخنگوی انتخاب شده باید استفاده شود. همچنین موقعیت سازمان در طول مصاحبه ها باید یگانه باشند، اگر به موارد بالا توجه نشود و چندین نفر مختلف با نمایندگان روابط عمومی مصاحبه کنند، موقعیت سازمان به علت زیاد بودن نفرات یگانه نخواهد بود. یگانه نبودن موقعیت سازمان افکار عمومی را به طور کلی گیج خواهد کرد و مردم به این دلیل به موسسه مورد نظر اطمینان نخواهند داشت.

۳٫ با همکاران خود به حداقل ده موقعیت اضطراری فکر کنید که امکان اتفاق افتادن را دارند. سپس با همکاران خود هر یک از آن ده مورد را مورد گفت و گو قرار دهید و برای هر کدام آمادگی لازم را کسب کنید.

۴٫ با مورد اضطراری سر شاخ نشوید؛ زیرا که پنهان شدن از نمایندگان رسانه های گروهی ایده خوبی نیست. پنهان شدن از خبرنگاران در حقیقت پنهان شدن از مردم است و مردم به آن از نظر منفی نگاه خواهند کرد.

۵٫ تمامی حقایق را بعد از مورد اضطراری در دست داشته باشید. مدیران باید از قبل افراد را به جاهای مختلف در کارخانجات و امثال آن و هر کجا که در رابطه با این مورد اضطراری است بفرستند؛ زیرا که این گونه افراد می توانند در ارتباط مستقیم با مدیران و سخنگو باشند تا آن ها را از اخبار کامل و دقیق مطلع کنند. چنان چه این گونه افراد فرستاده نشوند، سخنگو و مدیران نمی توانند اطلاعات دقیق در اختیار افکار عمومی قرار دهند.

۶٫ هر تلفنی را از طرف خبرنگاران جوابگو باشید و اگر سخنگو نمی تواند با آن ها صحبت کند، وظیفه او آن خواهد بود که تا حداکثر پانزده دقیقه به آن خبرنگاران تلفن بزند. اول جوابگوی رادیو باشید و بعد می توانید سراغ تلویزیون و روزنامه بروید، زیرا که رادیو معمولا سریع تر و بیشتر مورد استفاده مردم است و اگر مردم در موقعیت خطر هستند، آن ها می توانند از خطر دور شوند.

۷٫ هرگز دروغ نگویید، حتی اگر یک مرتبه به یک خبرنگار دروغ بگویی تا ابد به راست گویی و درست کاری شما شک خواهد شد.

۸٫ اطلاعات منفی را نیز بدون پرسش در اختیار خبرنگاران قرار ندهید، زیرا که خبرنگاران معمولا به اندازه کافی با نگاه منفی به شما و تصادف مورد نظر نگاه خواهند کرد. بیشتر از آچه که احتیاج است در دسترس خبرنگاران قرار ندهید، در حد امکان سعی کنید که از موارد مثبت در رابطه با جریان مورد نظر صحبت کنید.

۹٫ از حقایق سخن بگویید و در صورتی که اطلاعات کافی ندارید از خودتان چیزی اضافه نکنید (حدس نزنید).

۱۰٫ از کلمات مخصوص در کار خود که مردم عادی از آن اطلاع ندارند، استفاده نکنید، زیرا که سعی شما اطلاع دادن به مردم عادی است.